با خودم فکر میکردم اگه یه روزی یه رخدادی اتفاق بیفته و مجبور بشم برگردم به یه زمانی از زندگیم که خیلی دوستش دارم و انتخاب زمانش با خودم باشه، قطعاً، قطعاً و قطعاً همین حالا رو انتخاب میکنم. به خاطر اینکه حس میکنم این زمان با تمام چالشها و مسئلهها و گرفتاریها و بالا و پاییناش به همه زمانها بیشتر میارزه. ارزش این زمان با محبت، بخشیدن و ابراز احساس به آدمهای همنوعم بیشتر و بیشتر میشه و هر روز این ارزش رو با تمام توانم بیشتر میکنم. شاید هر کسی برسه و بگه این که منحصر به الآن نیست و پس چرا همین حالا؟! چون همین حالا نسبت به این ارزش و به این وجود پی بردم و هر بار که این متن رو بخوام بنویسم و بخونمش همون روز دوباره به "حالا" برگشتم و همین حس رو تقویت کردم و همینطور با ماشین زمان خیالیم به امروز اومدم.
"حالا" زمان نسبی دنیای من هست و هر وقت که بخوام به "حالا" برمیگردم. ارزش امروز و همین لحظه با آگاهی نسبت به این لحظه بیشتر و بیشتر میشه.
ارزشمندترین زمان زندگی من سلام.